Η απάντηση σε μια τέτοια ερώτηση, "Γιατί ζεις;", είναι βαθειά προσωπική και πολυσύνθετη. Σε ένα στοχαστικό πλαίσιο, η ζωή δεν έχει μια προκαθορισμένη αποστολή που ορίζεται από εξωτερικές δυνάμεις, αλλά είναι μια διαρκής αναζήτηση νοήματος και εκπλήρωσης. Ίσως, ο σκοπός να μην είναι μία στατική κατάσταση που περιμένει να την ανακαλύψεις, αλλά ένα μονοπάτι που διαμορφώνεται μέσα από τις επιλογές σου, τις σχέσεις σου, τις μικρές και μεγάλες στιγμές που ζεις καθημερινά.

Ζεις για να δημιουργείς, να συνδέεσαι με άλλους, να ανακαλύπτεις τον κόσμο γύρω σου και ταυτόχρονα τον εαυτό σου. Ο σκοπός μπορεί να είναι μια συνεχής διαδικασία εξέλιξης, γεμάτη προκλήσεις και όνειρα που σε ωθούν να γίνεις κάτι καλύτερο, κάτι πιο ολοκληρωμένο.

Σε τελική ανάλυση, ίσως ζούμε για να αφήσουμε πίσω μας έναν κόσμο λίγο καλύτερο από αυτόν που βρήκαμε, όχι με μεγαλειώδεις πράξεις, αλλά με τις καθημερινές μας επιλογές, την καλοσύνη και το πάθος για ζωή.