Η αγάπη είναι η ενωποιητική δύναμη της κοινωνίας!
Αυτά είναι τα διδάγματα της Χριστιανοσύνης, αγάπα τον πλησίον σου, αν κάποιος σε χτυπήσει στο μάγουλο γύρνα και το άλλο και πάνω από όλα τα θεμέλια της θρησκείας αυτής στηρίζονται στην Συγχώρεση!
Κάπου στην πορεία του Δυτικού κόσμου τα ξεχάσαμε όλα αυτά. Γίναμε αγενείς, γίναμε μνησίκακοι και χαιρέκακοι, γίναμε μεμψίμοιροι και πάνω από όλα ξεχάσαμε να συγχωρούμε και να είμαστε ταπεινοί! Θεωρούμε τους εαυτούς μας τόσο σημαντικούς και αξιοσημείωτους που θιγόμαστε με το παραμικρό και ψάχνουμε να τιμωρήσουμε τον διπλανό μας γιατί δεν… «ξέρεις ποιός είμαι εγώ, ρε»; Και αφού είμαστε το επίκεντρο του κόσμου όλου, τότε δεν μπορούμε να συγχωρέσουμε και να ξεπεράσουμε το «σφάλμα» του άλλου!
Έλα όμως, που το πρόβλημα δεν είναι του άλλου! Είναι δικό μας που νομίζουμε ότι αξίζουμε τόσο πολύ, που θεωρούμε τους εαυτούς μας βασιλιάδες και η προσβολή του βασιλέα τιμωρείται στην κρεμάλα!
Ρε βασιλιάδες ενός άγνωστου βασιλείου συγκεντρωθείτε λίγο στον εαυτό σας και κάντε μια βαθειά ενδοσκόπηση, να βρείτε γιατί νομίζετε ότι όλος ο κόσμος σας χρωστάει!
Υ.Γ. Όλα όσα έχουν συμβεί τους τελευταίους μήνες είναι γελοιότητε
...pursue
